บทที่ 61 ความผิดของใคร

ร่างกายที่เคยหนาวเย็นเพราะลมยามค่ำคืน ค่อยๆ อบอุ่นขึ้นในอ้อมกอดของวรพล

ใต้แสงไฟสีเหลืองนวล ชายหนุ่มหรี่ตามอง ขณะบรรจงทำแผลให้กาญจนาอย่างแผ่วเบา

ตอนที่ฆ่าเชื้อ เพราะเจ็บมาก กาญจนากัดริมฝีปากแน่น บังคับตัวเองไม่ให้ร้องออกมา

บนเบาะหลัง ลมหายใจของคนทั้งสองคลอเคลียเข้าด้วยกัน

“เจ็บไหม?”

วรพลเอ่ยถามเสียงเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ